سید عبید الله نادر
عربی لوڅه نڅا
هلکان په کوټه کې ناست ول ،او لوی ټلویزیون د یوې لوئی پردې یا سکرین سره د دوی مخی ته چالان وو ، او یو عربی مسته او لوڅه نڅا په کې راغله ټول ځلمیان ورته چپ کښیناستل د بلي کوټي څخه چې سپین ږیري په کې ناست ول ، نو د کور مشر محمد دین اکا د هلکانو کوټي ته سر ورښکاره کړ ، یو شیبه په تلویزیون کې د لڅي نڅا ته حیران پاتي شو ، نو په بله کوټه کې یې ناستو سپین ږیرو ته غږ وکړ ، چې هلکانو راځئ (ډیر ځل به سپین ویرو د یو د بل د خوشحالۍ د پاره او د دې د پاره چې ځانونه ورته ځوانان ښکاره شي یو بل ته به یې هلکه خطاب کوو)سپین ږیري د محمد دین اکا د غږ سره ژر ژر بلي کوټي ته راغلل ، محمد دين اکا بر سر کښیناست او یو خوله نصوار یې د لاس په ورغوې کې واچول ، خو د فلم تماشي محمد دین اکا دومره سخت بخت کړ ،چې تر ډیره یې نصوار په لاس کې پاتي شول ، او حیران حیران یې د تلوزیون پردې ته کتل وروسته نصوار ته یې کپ ورکړ او خولي ته واچول ،او خپلي خپې یې په آرامه وغزولي ، لکه چې په بی چوکیه او بی ټکته سینما کې ناست وي ، ډډه یې ولګوله او داسي خیال کې لاړ لکه په هماغه کاباره کې چې دی په خپله ناست وي ،هلکانو د کوټی برق هم مړ کړی وو ، کوټه نیمه تیاره شانی وه ، نور مشران او همزولي یې تر څنګ ناست ول ، خپلي تسبیحي اړولي او د فلم په تماشه بخت ول ، دین محمد اکا په خپل ځوی سلیم باندی ورږغ کړ ، چې سلیمه ځويه : آوړاندی بله کوټه کې ما ما دې یواځي ګوښۍ ناست دی ، ورځه ورته نارې کړه چې د هلکانو کوټي ته راشی چې ساعت یې تیر شي ،سلیم خپل ما ما ته نارې کړې ، ما ما یې د راننوتو سره کوټي ته سترګي په ټلویزویون ښخي کړي وي ، او خپلو خپو ته هم پام نه وو ، د راننوتو سره سم یې چینکې او پیالې واړولې ، او په قهر هم شو ، چې دا کوم فلان او بستان شوي ځوي دلته ایښي ، د تماشی ، له شوقه بر سر پر بالښت کښیناست هلکانو او مشرانو وخندل ،فلم څه کم دوه ساعته دوام وکړ ، او ټول مشران ورته غلي ناست ول ، چا ساه هم نه ایستله ،په مجردی چې فلم خلاص شو ، ټول مشران پاڅیدل او وي وئیل : بند کړې تلویزیون د دوي دې خدای بیخ وباسي د دې فخشا سره
پدې اړه بحث post