محور گفتگوهای نشست مسکو
محور گفتگوهای نشست مسکو
توفیق عظیمی
در تداوم گفتگوهای صلح دوحه نشستی با حضور نمایندگان از کشورهای پاکستان، روسیه، چین، امریکا و دولت افغانستان و گروه طالبان در مسکو برگزار گردید. این نشست پیش مقدمه نشست استانبول بود. در این نشست چهار کشور پاکستان، امریکا، روسیه و چین اعلامیه ای مبتنی بر نفی امارت طالبانی و تاکید به دولت مشترک برای صلح، صادر کردند. همسوی و اجماع منطقه ای و جهانی برای ایجاد صلح در افغانستان که در واقع تهدابش را اعلامیه چهار کشور نامبرده در نشست مسکو گذاشتند. و منتظر باید ماند تا آنها به این اجماع تعهد عملی نشان دهند، انرا تضمین کنند و هزینه اش را بپردازند. بدون شک جنگ به پایان می‌رسد. نقطه روشن آن است که اگر چنین همسویی و اجماع بر سر صلح به وجود بیاید برای رضا خدا و به خاطر مردم افغانستان و کسب ثواب نخواهد بود. این اجماع، در توافق بر تامین منافع همسایگان و منافع تمام بازیگران منطقه ای و جهانی در افغانستان بنا خواهد یافت. از جانبی هم همه پرسی که از طرف «خانه صلح و مردم سالاری» انجام شده‌است، ۸۳ درصد شهروندان کشور، نظام جمهوری اسلامی و حفظ قانون اساسی افغانستان را در روند صلح خط سرخ می‌دانند. یافته‌های این نظرسنجی که در آن با نزدیک به چهل‌هزار تن گفت‌وگو شده‌است نشان می‌دهند که بیشتر از نود درصد پاسخ‌دهنده‌گان به این باور اند که طالبان برنامه‌یی برای حکومت‌داری در افغانستان ندارند و سازمان ملل می‌تواند با میزبانی نشستی، طالبان را به دستیافتن افغانستان به یک صلح پایدار وادار سازد. ۹۶درصد شرکت کننده‌گان در این نظرسنجی به این باور اند که دیدگاۀ طالبان دربارۀ زنان تغییر نکرده‌است. ۷۷ درصد پاسخ‌دهنده‌گان گفته‌اند که طرف‌دار ایجاد حکومت موقت بی‌برگزاری انتخابات نیستند و ۶۳ درصد دیگر از سازمان ملل متحد خواسته‌اند که با برگزاری نشستی، طالبان را به صلح ناگزیر سازند. در همین حال، شماری از سیاست‌گران به این باور اند که در مذاکرات صلح، بیش از حد به طالبان امتیاز داده شده‌است. محمد عمر داوودزی، نمایندۀ ویژۀ رییس‌جمهور در امور پاکستان بیان داشت: «در این اواخر وقتی گپ‌های صلح قوت می‌گیرد، طالبان در جنبه مخالف از حدی که لازم است بیشتر ناز داده می‌شود؛ هم در داخل هم در خارج.» فرامرز تمنا، استاد دانشگاه نیز افزود: «آن‌چه تعدادی از کارگذاران جمهوری با جمهوری کردند کمتر از ظلم طالب بر جمهوری نبوده‌است.» در همین حال، اعضای موج تحول افغانستان، از آن‌چه‌که نقش کمرنگ زنان در روند صلح می‌گویند انتقاد می‌کنند. آنان از حکومت افغانستان می‌خواهند که به تعهداتش دربارۀ مشارکت زنان در روند صلح عمل کند. فاطمه مسعود، عضو رهبری موج تحول افغانستان گفت: «ما حضور سمبولیک و نمایشی نمی‌خواستیم. حداقل حضوری میخواستیم که نصف مردان خانم‌ها هم می‌بودند.» حبیبه سرابی، عضو هیئت مذاکره کنندۀ جمهوری اسلامی افغانستان تنها زنی است که در نشست مسکو شرکت کرده بود ؛ اما روشن نیست که در نشست سرنوشت ساز ترکیه که احتمال می‌رود در میانه‌های ماه آینده میلادی برگزار شود چند زن شرکت خواهند کرد؟ اما انچه روشن است اینکه اگر بازگشت امارت طالبانی برای مردم افغانستان یک تهدید است. به دنیا خط سرخ، که اجازه بازگشت آن را نخواهند داد .
