هوښيار طبيب
شاعر: سميع الدين افغاني
هوښيار طبيب
مينه ګرانه ده خــوږې لري ترخې هم
د هجــران هم دخــوښيو خاطرې هم
ــوې پيغلې د يــو ځوان
يو جــالبه عجيبه غــونــدې داستان
ښی ځوان يوې نجلۍ باندې مين وه
شپه او ورځ دپيغلېې غمجن وه
پيغلې هم پدغه ځوان وه زړه بايللی
ی
ددوئ مينه وه د حــده ځينې زيــاته
د زړو راز يې معلوم نه وه وبل چا ته
مده ډيره او وختونه په دوئ تير شول
ې له هرخواخنډونه ډيرشول
زوريـــــه دستوره
پټه مينه يــې ساتلــه لــه مجــبوره
******
پس لــه ډيــــړاونــو
ـورنۍ يـې شول خبر لــدې رازونو
ددوئ دواړۍ سره جــرګه شول
د نجلۍــه وسيله شول
ۍ سوال رب ته قبول شو
ــورنيو يې اصــول شو
پس لــه ډيــرو زحمتونــو د زمــان
ې ازمون نه په ښه شان
مــده پس ددوئ ښــادي شــولــه بنا
ــې شوه دوعا
ډير وختونه دوئ خوشاله پــه وصلت وه
ښه روزګار او ښه ژوندون يې غنيمت وه
********
ې پيدا شو
ددوئ مينېــې خنډ پیدا شو
دا نجلۍ د خپلې خواښې
ډيره سخته د دوئ مينځې دښمني شوه
ناوېې د خــواښې د قصو شوه
د هــغې دمــرګ پــه عزم ارادو شوه
اختلاف ددوئ بــې حد بې اندازې شو
چې حاجت نــه د خبرو او ګيلې شو
ناوې لاړډير هوښيار
ويل: چې خواښې مړړمه زهر
داسې زهر چــې يې مړړي هغه دم
چې يې خلاصه شمه زه يې نور له غم
طبيب ويل: چې زه ډيرښه زهر لرمه
دغــه زهــر تاته هرګز نــــومه
ړه شي طبيبان ترينه خبريږي
دا قضيه پــه مــا او تــا بيا تمامیږي
ښه به دا وي چېړم داسې زهر
چې د شپږېړ
نه به څ
بس همــدغــه زمــا تــاتــه ده ســلا
******
نــاوې پــوه شوه پــه خبــره دطبيب
ويلې: ښه ده چې
ــړ يو بــوتل پــدې عنوان
دغه زهــې مــــړلو بيان
هره ورځ بــه د بوتل يو څــو قطرې
ته د خواښې پــــې اچوې
شرط يـې دادي چــې په مينه او اخلاص
ښه غذا به جوړوې تــه په خپل لاس
ښښی
پس له شپږ مياشتو ضرور تاثير دزهردي
******
ښځې واخيسته بــوتل لاړلــــور ته
چې
شپه او ورځ په احترام او په عزت شوه
د خپل خواښې په ستاينې او صفت شوه
ښه خـــه تياروه
دا د خواښې او دناوې ښه روزګاروه
مده پس دوئ سره ښه شول يو تر بله
خــواښې، نــاوې يو دبــل خبر منلــه
په هرځې احترام يو بل ستايل وه
ټل وه
دغه ناوې خپلې خواښې نه راضې شوه
همنشينه د خپل خــواښې صميمي شوه
تردې حــده پښــړو شوه
ــې د ژوندۍ پــ
ويــلې: څـه دا بــيګنا بــه ختمــومــه
په قيامت به خدای ته څه ځ
******
دوبــاره لاړه طبــيب تــه هــمزمــان
ويــل: بښنه درنــه غــواړم مهربــان
دغه زهر دې نيمايــې درســره واخــله
پښيمانه يم بــدۍ نــوم راتــه ماخــله
اوس دارو درځينې غواړم چې دوا شي
چې مې خواښې ها زهرات بيرته خنثی شي
اوس زمــا ورسره جـوړه ده خوښی ده
زما خواښېې خوشالي ده
درواري شم ایــار شه
زمـا خــواښې د نجات تــه مددګار شه
******
طبيب وويل: چې زمــا مقصد هــمدا وو
ستا فــرصت د پيښماني مــې مدعا وو
ې بل څه نه وه تش اوبه وې
هغه وخت ته د شيطان سره هم زړه وې
خواښې مورستا د خاوند اوهم دستا ده
زمــوږــې د انسان وژل خطا ده
ې وغواړه مــافي د مــور او زويه
خداي بــه وبښي هــم تــا هغو له رويه
د هوښار طبيب نسخه په داسېې
ښې
******
ناوې زړه نه ولوی خدای ته په توبو شوه
خپل خاوند او هغه مــورته په عذرو شوه
ويــل: بښنه درنه غــواړم ګناه ګــار يم
ړو او حسادت زه شرم ساريم
خواښې ، ناوې هغه دم غــاړه غړۍ شوې
وې خوشاله چې نورخلاص له تربګنۍ شوې
ښې هميش بــ
ې ياردي
————————-
سميع الدين افغاني
٢٦ – ١٠ – ٢٠١٤
م ٠
