بد مرغــــــــه ملت او ویرجـــن برخلیک

بد مرغــــــــه ملت او ویرجـــن برخلیک
هو! خپل ګران خو په اورونو او جنګونو کې تل ستي او ټپي هیواد افغانستان یادوم چې تر دې مهاله یې ناورین او خوړین حالت د ټولو نړیوالو د ژبو پر سردی .
هغه بل پرون هم په چارآسیاب کې ناست صدراعظم ګلب الدین حکمتیارپه فرعوني تکبراواستکبار د ځاني واکداری او هژمونۍ په موخه د کابل د ښاراو ارګ په لوري درنې وسلې اوډول،ډول راکټونه توغول او حکمتیار، راکټیار شو. د هغه بل لوري جمهور ریس برهان الدین د ارګ فرعون هم د کابل په سهیلي سیمو او د شاه شهید پرشاوخوا د هوایې خونړیو بمباریو ترڅنګ د درنو توپونو او د آسمایې د غره له سره د ړندو توغندیو په توغولو د کابل پتمن او شریف ښاران د سرو وينو په ډنډ کې غوپه کړل . د دوستم وحشي ګلم جمیانود جګړې پراور د تیلو پاشلو سربیره د چور تالان اوغلا لوبه ګرمه کړي وه. د افشارو او د هغه چم ګاونډ د سیاف او مزاري وحشي تنظيمي لنډغرو یواوبل ته د کفرفتوا اوجهاد په صادرولو خونړی کربلا رامنځته وه . او هرې خواته د آلله اکبر په نارو د وینو رودونه روان وو.
د دغو اسلامي ټیکه دارانو په شرغوبل کې د کابل ښار په ورانه ویجاړه کنډواله او دزرګونو، زرګونو بې ګناه ښاریانو په ډله ییزه هدیره بدل شو. ببر سري ماشومان ، سپین سري او سپین ږیري بوډاګان ، پیغلې او ځوانان خپلو کورونو پریښودو ته اړ اوخورا زړه بوږنوونکي او دردوونکي داده چې ډیری کورنيود پل چرخي زندان ته مخه کړه او په ترهیدلي زړونو یې ځانو ته د پل چرخي په زندان کې د جنګ جګړو له ویرې د هغه تیارو کوټو او ویروونکو تورتم کوڅو کې ژوند کول غوره وبلل . د پلچرخي د زندان په دنـنه کوڅو کې تنکي ماشومان په ناهیلو او داغي زړونو ښکته پورته ځغلیدل او د پلچرخي باستیل یې د تنظیم سالارانو له ویرې د آمن اوسوکالۍ ځای باله .ځکه کابل دوزخ او پلچرخي ورته جنت ښکاریده . دا پرون د غمجن تاریخ یوه ویرجنه پاڼه ده .
دریغا ! دریغا! زما هیواد نـن هم د نړۍ د وحشي استکبار او تورښامار د شل کلن زهرشیندلو او د ناهیلیو په لویه لاره کې پریښودلو ناتار ته ویني ژاړي . د شل کلنې جګړې ګټونکي لوبغاړي د اسلامي آمارت ترچترلاندې د سپیداراو آرګ فرعوني ماڼیو کې د خپل سري واک او ځواک په ګدیو ناست دي . لنډغر، غصبګر، فسادګر، د
هیرویینو سوداګر، د پچو او ډالرو غله د بې غیرتی په منډو لکه آسماني څکلکي ښاپرک ګرد سره ورک شول . خو داځلې د کابل ښاریان او نور هیوادوال د پلچرخي زندان پرځای لارو او کوڅوته راوتلي ببرسروږي ماشومان د خوارو میندو په غيږو کې تش اسکلیټ خوار ځواکان ، لاس لړزیدلي او څیروکالیو کې سپین سري بوډګان د یوې وچې ډوډۍ په هیله د سوال لاسونه لپه نیولي او غمجنې چیغي باسې . همدغو کوڅو ته زمرۍ ملالې پیغلې د تعلیم ، کاراو انساني عدل او عاطفې په هیله لاریونو ته راوتلي د ټوپک په شپیلی اومسمومي زهرو په پاشلوغیر انساني او غیراسلامي ځواب ورکول کیږي .
هو! موږ هم پرون او هم نـن یو کړیدلی ، ربړیدلی په ویرونواوناهیلیو کې ښکیل افغان ملت یو. خو باوري يوچې کوږ ترمنزله نه رسي اوڅه چې کرې هغه به ریبې .
۱۷/۱/۲۰۲۲

بسم الله اکبري