د کاڼو بارانونه

سید عبیدالله نادر
کال ۱۳۷۷
دتخار د دریمی زلزلی په اړوند
د طالبانو د واکمنی پر مهال پیښاور
د کاڼو بارانونه
له ښار او له ګوښـــــی نه ، فریادونه دي ، راـځي
غمــــــــــــــــجنوویرانو نه ، ماتمونه دي ، راځي
مـــــــظلوم له ناچارئ نه ژړغونئ له روزګار شو
له ســــــترګو یي د وینو کــــاروانونه دي ، راځي
عـــــــــالم په انتظار د یو دردمند دی، دیره شوی
د دشتــــــــــــی د هر لورنه ، سرابونه دي ،راځي
کشتـــــــــــــی د امیدونو، ټو ټی هر خوا پرته ده
په مینځ ددي ، وحشت کې طوفانونه دي ،راځي
په اوښــــکو کي لانده شول ، دبیوزلو ګریوانونه
له در او له دیوال څـــــــــخه ،غمونه دي، راځي
‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎تسل هم د آسمـــــان په خونبــــــها باندی ، ونشوه
په درمن د هستـــــــــــی کې ، آفتونه دي ،راځي
هره پاڼه د تاریخ ، د آرمایش بابونه ستــــــــــایي
ګذر ګاه کې د عبرت ، لوی مثـــــالونه دي،راځي
له دروند خوبه چي ویښ کړي ،غافلان ددي زمان
غوږونو ، دعــــــــــبرت ته ، آوازونه دي ،راځي
له ځـــــــــانه خبر نه یو ،چی څه راباندی کیږی
نه پوهیږو ، چي له کوم خوا ګذارونه دي ،راځي
عقل په ګونډو شو، جـــــــــــــهالت دلته حاکم دی
نامـــــــــــــــوس باندی دعلم یرغلونه دي ،راځي
اثر هــــــــــم نه دی پاتی، په دعا او په زارئ کې
په مونږ باندی د کـــــــــــــاڼو، بارانونه دي راځي
له لوبو د تقدیر نه په تیښته ، نه خلاصــــــــــــیږو
له هرې خوا د وهم ، سیــــــــــــــلابونه دي ،راځي
ژړا دومره اوږده شــــــــــــــوه، د وهم په بیدیا کې
چی سترګو نه ، د اوښـــــــکو ،دریابونه دي ،راځي